Etiketjes plakken

We doen het veel. Hoe vervelend ook en ik betrap mijzelf er soms ook op: etiketjes plakken. Of mensen in een hokje duwen. We stoppen trouwens niet alleen anderen te makkelijk in een hokje, maar onszelf ook. Je geeft jezelf het label 'dat kan ik niet', 'ik doe het altijd zo', of  'ik ben slordig', of juist 'perfectionistisch'. Etiketjes te over... 

Binnen ons  coachingswerk krijgen wij veel te maken met mensen met een etiketje, zoals: 'werkloos', 'grote afstand tot werk', 'past niet meer op de werkplek'. En etiketjes in de vorm van allerlei ziektebeelden: 'psychische klachten', 'fibromyalgie', 'borderline', 'ADHD', 'overspannen' en ga zo maar door. Etiketjes opgeplakt door henzelf of door de werkgever, instanties of de omgeving. Soms klopt het en kunnen we onze begeleiding er op aanpassen. Geweldig als iemand weet hoe hij of zij om kan gaan met het opgeplakte plaatje. Dan is een bepaalde situatie of een beperking -want zo wordt het hokje vaak gezien- opeens een stuk minder bepalend en komt een weggestopt talent makkelijker naar boven.

Maar vaak klopt het label helemaal niet. Ooit kreeg je een stempel en ben je er naar gaan leven. Begrijpelijk. Maar wel heel jammer, want je bent jezelf vaak ongemerkt gaan beperken en daardoor ben je ook heel veel in je leven en je werk te kort gekomen zonder het in de gaten te hebben. 

Het etiketje losweken, dat is wat wij vaak doen. Samen met de cliënt. "Je bent niet je etiketje", zeg ik vaak. "Je bent zoveel meer dan dat". "Vanaf nu gaan we samen opnieuw of anders naar jezelf kijken". Dat naar jezelf durven kijken, vergt moed. Uit de praktijk weet ik dat bijna bij iedereen de moed om veranderingen in gang te zetten, aangeboord kan worden. Ook al heb je er zelf geen idee van dat je die kracht in je hebt. Dat hebben we gelukkig al vaak gezien. En het werkt. Langzaam maar zeker overstijg je jezelf en gaat het beter met je.
Natuurlijk is er weerstand. Bij jezelf, maak ook vaak bij je omgeving. Want die vindt het verwarrend en lastig als iemand z'n hokje uitgaat. Dit proces vergt doorzettingsvermogen. Met hulp van anderen kun je ver komen.

Hoe doe je dit, het op jou geplakte etiketje losweken? De ingrediënten zijn: enthousiasme, positivieit en eerlijkheid. Je zult zien dat je een ander talent, een ander deel van jezelf kunt ontdekken. Ik vergelijk het vaak met een pianist. Die beperkt zich ook niet tot de toetsen in het midden van de piano, maar neemt ook de prachtige noten aan de uiteinden mee. Leer je toetsenbord kennen en durf ook de hoge en de lage tonen te spelen. Ontdek wie je werkelijk bent. Week het etiket er af en toon je talent!

Hilde Huisman