Naastenliefde

Soms word je getroffen door mensen die zomaar iets voor een ander willen doen. Zonder bijbedoelingen, zonder eigenbelang, zonder uit te zijn op geldelijk gewin. Iets doen voor een ander eenvoudigweg omdat het op je pad komt en dat je hart je ingeeft iets te doen.
Dat overkwam een cliënt van mij. Buiten zijn schuld werkloos geworden. En daarna werd hij ziek. Niet een griepje, maar een zwaar trauma opgelopen tijdens zijn jeugd in de verschrikkelijke oorlogssituatie in Libanon. Een trauma waar hij zich helemaal niet van bewust was. Want toen hij als jonge man naar Zuid Europa vluchtte, zette hij z’n schouders er onder. Hij vond daar een baan, ontfermde zich over een broer en zuster, die door zijn ouders naar hem gestuurd waren en zorgde er voor dat ook zij aan een nieuwe toekomst konden werken.

Uiteindelijk kwam hij in Nederland terecht. De liefde bracht hem hier. Hij ontmoette de vrouw -een Nederlandse waarmee hij later zou trouwen- tijdens haar vakantie in Zuid Europa. Ze hebben samen hun draai hier in ons land gevonden. Ze stichtten een gezin. Drie kinderen. Allebei een baan, kinderen die het goed doen op school, een leven zoals zovele gezinnen hier in Nederland hebben. Maar toen werd hij ziek. De diagnose: PTSS, Post Traumatische Stress Stoornis. Hij was een van die oorlogskinderen geweest waarover Marco Borsato zingt voor War Child: “Ook al ben je uit de oorlog, gaat de oorlog ooit uit jou?” 
De oorlog bleek niet uit hem te zijn. En hij kwam daar met een mokerslag achter toen hij veertig was. Geen baan meer. Ziek en tot maar weinig in staat. Ziek van de oorlog. Alsnog.

Dan zijn er ineens mensen die zich om hem bekommeren: een vader van een van de voetbalkameraadjes van zijn zoon. Iemand die hem via de kerk kent. Een directeur van een bedrijf, en nog een. Ze kennen elkaar niet, maar ze besluiten te helpen. Samen. Niet uit eigen belang, maar omdat hun hart het ingeeft. De een start een actie op sociale media om passend werk te vinden. De ander helpt hem bij beroepsprocedures voor een tijdelijke uitkering. Iemand maakt het mogelijk dat hij zijn rijbewijs gaat halen om zijn kansen op werk te vergroten, en nog iemand zoekt contact met War Child: of ze ook iets voor volwassen oorlogskinderen kunnen doen. Ja ook daarvoor willen ze zich inzetten. 

En zo, ogenschijnlijk uit het niets, zijn er mensen die een ander mens waar het niet goed mee gaat, willen helpen en dat ook daadwerkelijk doen. Naastenliefde anno nu: het bestaat, het werkt en het is heel mooi om dat van dichtbij mee te maken. 

Hilde Huisman